Nie bójmy się ratować życia!
: śr 13 paź, 2010
Jedną z najczęstszych przyczyn zgonów na świecie jest choroba niedokrwienna serca. W ponad 60% chorób wieńcowych do śmierci prowadzi Nagłe Zatrzymanie Krążenia (NZK). Śmierci tej można często zapobiec poprzez natychmiastowe rozpoczęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej, czyli uciskania klatki piersiowej, dzięki czemu krew krąży, i oddechów ratowniczych, które dostarczą tlen do mózgu. Wiedza o pierwszej pomocy pomaga zapobiegać śmierci naszych najbliższych i przypadkowo spotkanych osób, zanim przyjedzie pogotowie.
Rocznie w całej europie dochodzi do ok. 700000 przypadków NZK. Tysiące kobiet i mężczyzn traci przytomność i umiera z powodu NZK, czy zawału serca. Statystycznie pogotowie w centrach dużych miast dojeżdża do poszkodowanego w 8 min. Jak jest naprawdę? Sami wiemy. Nierzadko zdarza się, że poszkodowany musi czekać i pół godziny. W 80% przypadków nagłego zatrzymania krążenia konieczne jest wykonanie defibrylacji, czyli przepuszczenia przez serce impulsu elektrycznego, który umożliwi rozpoczęcie skoordynowanej pracy serca. Gdy serce nie kurczy się lecz drży i nie pompuje krwi skutkiem jest brak dostarczania tlenu do mózgu, serca i innych życiowo ważnych narządów. Każda minuta bez dostarczania tlenu do mózgu nieuchronnie zbliża nas do śmierci. Po ok 4 min. dochodzi do pierwszych nieodwracalnych zmian w mózgu. Jedyną udowodnioną metodą leczenia tego stanu jest jak najszybsza defibrylacja oraz dobrej jakości resuscytacja krążeniowo - oddechowa (RKO). Każde opóźnienie w defibrylacji o 1 minutę skutkuje zmniejszeniem szans na przeżycie o 7-10 %. Łatwo policzyć, że po 10 min bez defibrylacji i resuscytacji krążeniowo - oddechowej poszkodowany ma nikłe szanse na przeżycie. Na szczęście, ktoś wymyślił podstawowe zabiegi resuscytacyjne (BLS), które efektywnie wykonywane kupują czas nawet 3-4 krotnie zwiększając szanse na przeżycie. BLS może zapobiec uszkodzeniu narządów życiowo ważnych takich jak mózg i serce. RKO w większości przypadków nie przywraca akcji serca. Jednakże prawidłowo prowadzona RKO, zwłaszcza uciskanie klatki piersiowej, zwiększa prawdopodobieństwo wykonania skutecznej defibrylacji po dostarczeniu defibrylatora.
Równocześnie coraz popularniejsze stają się Automatyczne Defibrylatory Zewnętrzne (AED), które umieszczone w miejscach użyteczności publicznej, zgromadzeń dużej liczby osób, tam gdzie jest największe prawdopodobieństwo wystąpienia NZK diametralnie skracają czas od NZK do pierwszej defibrylacji. Urządzenia takie są w pełni bezpieczne i po uruchomieniu prowadzą nas komendami głosowymi przez kolejne kroki resuscytacji. AED nie mogą wyrządzić krzywdy, a mogą uratować życie jeśli wiemy gdzie są i odważymy się ich użyć. Wystarczy by w okolicy znalazła się osoba przeszkolona, a poszkodowany zyskuje ogromne szanse na przeżycie. Defibrylatory takie oznaczone są międzynarodowym symbolem AED, dzięki czemu bez względu na to w którym państwie się znajdujemy wiemy, jak ich szukać. Dlatego szczególnie godne pochwalenia są wszelkie inicjatywy zarówno publiczne jak i prywatne mające na celu zwiększenie ilości AED na ulicach naszych miast. W kilku miastach Polski: Kraków, Trzebinia, Warszawa zostały wprowadzone programy powszechnego dostępu do defibrylacji. Dzięki takim programom w miejscach publicznych umieszczane są AED oraz szkoleni są ludzie tak by sprawnie je obsługiwać.
Wszystkie czynności niezbędne do uratowania ludzkiego życia zostały opisane jako łańcuch przeżycia. Pierwsze trzy ogniwa należą do nas - do ludzi postronnych. Po pierwsze rozpoznać NZK i jak najszybciej wezwać zespół pogotowia, dzwoniąc pod 999 lub międzynarodowy numer alarmowy 112. Po drugie rozpocząć BLS - dzięki temu „kupimy” naszemu poszkodowanemu czas do przybycia pogotowia. I po trzecie jeśli jest dostępny to użyć AED.
Algorytm Podstawowych Zabiegów Resuscytacyjnych:
widząc osobę nieprzytomną bądź tracącą przytomność...
1. Oceń BEZPIECZEŃSTWO
2. Sprawdź czy osoba jest PRZYTOMNA
3. Wezwij POMOC
4. Sprawdź ODDECH
5. Wezwij POGOTOWIE -999 lub 112
6. Rozpocznij UCISKI KLATKI PIERSIOWEJ 30x
7. Wykonaj 2 ODDECHY RATUNKOWE
8. Kontynuuj 30/2
a. do przyjazdu pogotowia
b. utraty sił
c. przejęcia poszkodowanego przez zespół.
Jeśli nie czujemy się pewnie, a chcielibyśmy nie tylko wiedzieć teoretycznie ale również dokładnie, praktycznie przećwiczyć co powinniśmy zrobić w takich sytuacjach to możemy wziąć udział w kursach Podstawowych Zabiegów Resuscytacyjnych i użycia Automatycznego Defibrylatora Zewnętrznego organizowanych w całym kraju przez różne organizacje.
Polska Rada Resuscytacji jest stowarzyszeniem które jest odpowiedzialne za implementację najnowszych wytycznych resuscytacji krążeniowo oddechowej w Europie z ramienia Europejskiej Rady Resuscytacji. Już niedługo bo 18 października 2010 roku zostaną ogłoszone najnowsze wytyczne oparte na pięcioletnim okresie badań i udoskonaleń poprzedniej edycji.
Tekst: lek. med. Bartosz Frączek
Kierownik Grupy Roboczej BLS/AED Polskiej Rady Resuscytacji
Rocznie w całej europie dochodzi do ok. 700000 przypadków NZK. Tysiące kobiet i mężczyzn traci przytomność i umiera z powodu NZK, czy zawału serca. Statystycznie pogotowie w centrach dużych miast dojeżdża do poszkodowanego w 8 min. Jak jest naprawdę? Sami wiemy. Nierzadko zdarza się, że poszkodowany musi czekać i pół godziny. W 80% przypadków nagłego zatrzymania krążenia konieczne jest wykonanie defibrylacji, czyli przepuszczenia przez serce impulsu elektrycznego, który umożliwi rozpoczęcie skoordynowanej pracy serca. Gdy serce nie kurczy się lecz drży i nie pompuje krwi skutkiem jest brak dostarczania tlenu do mózgu, serca i innych życiowo ważnych narządów. Każda minuta bez dostarczania tlenu do mózgu nieuchronnie zbliża nas do śmierci. Po ok 4 min. dochodzi do pierwszych nieodwracalnych zmian w mózgu. Jedyną udowodnioną metodą leczenia tego stanu jest jak najszybsza defibrylacja oraz dobrej jakości resuscytacja krążeniowo - oddechowa (RKO). Każde opóźnienie w defibrylacji o 1 minutę skutkuje zmniejszeniem szans na przeżycie o 7-10 %. Łatwo policzyć, że po 10 min bez defibrylacji i resuscytacji krążeniowo - oddechowej poszkodowany ma nikłe szanse na przeżycie. Na szczęście, ktoś wymyślił podstawowe zabiegi resuscytacyjne (BLS), które efektywnie wykonywane kupują czas nawet 3-4 krotnie zwiększając szanse na przeżycie. BLS może zapobiec uszkodzeniu narządów życiowo ważnych takich jak mózg i serce. RKO w większości przypadków nie przywraca akcji serca. Jednakże prawidłowo prowadzona RKO, zwłaszcza uciskanie klatki piersiowej, zwiększa prawdopodobieństwo wykonania skutecznej defibrylacji po dostarczeniu defibrylatora.
Równocześnie coraz popularniejsze stają się Automatyczne Defibrylatory Zewnętrzne (AED), które umieszczone w miejscach użyteczności publicznej, zgromadzeń dużej liczby osób, tam gdzie jest największe prawdopodobieństwo wystąpienia NZK diametralnie skracają czas od NZK do pierwszej defibrylacji. Urządzenia takie są w pełni bezpieczne i po uruchomieniu prowadzą nas komendami głosowymi przez kolejne kroki resuscytacji. AED nie mogą wyrządzić krzywdy, a mogą uratować życie jeśli wiemy gdzie są i odważymy się ich użyć. Wystarczy by w okolicy znalazła się osoba przeszkolona, a poszkodowany zyskuje ogromne szanse na przeżycie. Defibrylatory takie oznaczone są międzynarodowym symbolem AED, dzięki czemu bez względu na to w którym państwie się znajdujemy wiemy, jak ich szukać. Dlatego szczególnie godne pochwalenia są wszelkie inicjatywy zarówno publiczne jak i prywatne mające na celu zwiększenie ilości AED na ulicach naszych miast. W kilku miastach Polski: Kraków, Trzebinia, Warszawa zostały wprowadzone programy powszechnego dostępu do defibrylacji. Dzięki takim programom w miejscach publicznych umieszczane są AED oraz szkoleni są ludzie tak by sprawnie je obsługiwać.
Wszystkie czynności niezbędne do uratowania ludzkiego życia zostały opisane jako łańcuch przeżycia. Pierwsze trzy ogniwa należą do nas - do ludzi postronnych. Po pierwsze rozpoznać NZK i jak najszybciej wezwać zespół pogotowia, dzwoniąc pod 999 lub międzynarodowy numer alarmowy 112. Po drugie rozpocząć BLS - dzięki temu „kupimy” naszemu poszkodowanemu czas do przybycia pogotowia. I po trzecie jeśli jest dostępny to użyć AED.
Algorytm Podstawowych Zabiegów Resuscytacyjnych:
widząc osobę nieprzytomną bądź tracącą przytomność...
1. Oceń BEZPIECZEŃSTWO
2. Sprawdź czy osoba jest PRZYTOMNA
3. Wezwij POMOC
4. Sprawdź ODDECH
5. Wezwij POGOTOWIE -999 lub 112
6. Rozpocznij UCISKI KLATKI PIERSIOWEJ 30x
7. Wykonaj 2 ODDECHY RATUNKOWE
8. Kontynuuj 30/2
a. do przyjazdu pogotowia
b. utraty sił
c. przejęcia poszkodowanego przez zespół.
Jeśli nie czujemy się pewnie, a chcielibyśmy nie tylko wiedzieć teoretycznie ale również dokładnie, praktycznie przećwiczyć co powinniśmy zrobić w takich sytuacjach to możemy wziąć udział w kursach Podstawowych Zabiegów Resuscytacyjnych i użycia Automatycznego Defibrylatora Zewnętrznego organizowanych w całym kraju przez różne organizacje.
Polska Rada Resuscytacji jest stowarzyszeniem które jest odpowiedzialne za implementację najnowszych wytycznych resuscytacji krążeniowo oddechowej w Europie z ramienia Europejskiej Rady Resuscytacji. Już niedługo bo 18 października 2010 roku zostaną ogłoszone najnowsze wytyczne oparte na pięcioletnim okresie badań i udoskonaleń poprzedniej edycji.
Tekst: lek. med. Bartosz Frączek
Kierownik Grupy Roboczej BLS/AED Polskiej Rady Resuscytacji
